To kolejny zaraz obok kołatka szkodnik drewna powietrzno-suchego. Miazgowiec parkietowiec to gatunek bardzo rozpowszechniony w całej Europie, szczególnie pospolity w Polsce. Ma tutaj odpowiednie warunki do rozwoju. Atakuje drewno drzew liściastych, głównie pierścieniowo- naczyniowych, zarówno sam surowiec jak i drewno użytkowe.
To chrząszcz o brunatnym ubarwieniu i o niewielkich rozmiarach – dorosłe miazgowce osiągają maksymalnie 5 mm długości. Ciało jest dosyć spłaszczone, a przedplecze widziane z góry ma kształt czworokąta. Przedplecze pokryte jest gdzieniegdzie drobnymi włoskami oraz punktami, pomiędzy którymi widać pomarszczony oskórek. Spośród innych gatunków miazgowców wyróżnia go owalne i podłużne zagłębienie znajdujące się na środku przedplecza. Wieloczłonowe czułki zakończone są dwuczłonową buławką.
Miazgowiec parkietowiec larwa jest koloru białego, zaraz po opuszczeniu jaja jest dosyć smukła. Dopiero po pierwszym linieniu przyjmuje charakterystyczny dla larw miazgowców kształt pędraka. Larwy są słabo owłosione i wyposażone w dużą przetchlinkę na ósmym pierścieniu odwłoka. Osiągają do 6 mm długości i drążą chodniki o średnicy 1-2 mm.
Znajdź najlepszego specjalistę w twoim regionie, umów się na konsultację i pozbądź się problemu raz na zawsze
W przypadku wszystkich chrząszczy niszczących drewno to właśnie larwy wyrządzają najwięcej szkód. Te żerują w bielu takich drzew jak dąb, jesion i orzech. To, co przyciąga samice do składania jaj to drewno zasobne w skrobię i proteiny. Często po kopulacji samica nadgryza drewno w celu sprawdzenia jego jakości. Te próbne nadgryzienia wykorzystuje potem do składania jaj, tak samo jak drobne pęknięcia, szczeliny i poprzeczne przekroje drewna. Składa jaja pojedynczo lub w niewielkich grupach, średnio około 70 jaj.
Dorosłe osobniki roją się od maja do czerwca, a optymalna temperatura do składania jaj to 17-23 stopnie Celsjusza. Jak już było wspomniane wcześniej larwy żerują w bielastej części drewna i wygryzają okrągłe chodniki o średnicy do 2 mm. Żerowisko miazgowiec parkietowiec wypełnione jest ubitą mączką drzewną, w której nie widać wyraźnie ukształtowanych grudek kału. Po przepoczwarzeniu się dorosłe już chrząszcze opuszczają drewno przez okrągłe otwory wylotowe o średnicy 1-2 mm. Na wolności żyją około 2 tygodni.
Może wyrządzić znaczne szkody w naszych domach niszcząc drewno stanowiące wystrój wnętrz – mowa o meblach, parkietach i boazerii. Owad atakuje również materiał składowany – żeruje w nim przez wiele pokoleń aż do jego zupełnego zniszczenia. Nic więc dziwnego, że jego obecność zagraża zakładom, w którym składuje się i przetwarza drewno. To stolarnie, zakłady meblowe i tartaki.
Nie jest uznawany za groźnego szkodnika drewna zabytkowego, a to z racji tego, że do swojego rozwoju potrzebuje materiału stosunkowo niedawno wyrobionego i zasobnego w skrobię.
O tym, że w naszym bliskim otoczeniu pojawił się ten owad świadczyć mogą okrągłe 2 mm otwory wylotowe wypełnione mączką drzewną, brak grudek kału, żywe lub martwe chrząszcze w pomieszczeniu.
O tym jaką zastosować metodę decyduje wiele czynników. Jedną z najczęściej stosowanych metod na pozbycie się tego szkodnika jest zastosowanie owadobójczego żelu Xilix. Metoda ta jest skuteczna i mało uciążliwa, żel nie barwi trwale drewna i pozwala na ocenę stopnia pokrycia powierzchni drewna – wszystko dzięki zawartemu w żelu fluorescencyjnemu barwnikowi. Xilix-Gel jest bezpieczny dla ludzi i środowiska i nie wymaga opuszczenia budynku na dłuższy czas.