Zagwoździk fioletowy, dawniej ściga fioletowa, to kolejny chrząszcz z rodziny kózkowatych. Atakuje drewno nieokorowane na składnicach, skąd często przenosi się do budynków. Zagwoździk fioletowy i podobnie jak chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych kornik drukarz – to pospolite szkodniki drzew iglastych.
Nie jest tak duży jak dobrze nam znany kózkowaty spuszczel pospolity, osiąga maksymalnie 16-18 mm długości. Ciało jest mocno spłaszczone, przedplecze zaokrąglone i pomarszczone. Jeśli chodzi o ubarwienie to jest ono niebieskofioletowe o metalicznym odcieniu, od spodu natomiast ciemnobrunatne. Zauważyć można, szczególnie na ostatniej parze odnóży, wyraźnie zgrubiałe uda.
Czułki, jak to bywa u kózkowatych, są długie – długości mniej więcej połowy ciała. U samca są ciut dłuższe, ale za to samica wydaje się być nieco większa od samca. Można śmiało jednak stwierdzić, że dymorfizm płciowy u tego gatunku nie jest wyraźnie zaznaczony.
Zagwoździk fioletowy larwa ma typowy wygląd larw kózkowatych: robakowate, beznogie, z dobrze wyodrębnioną i ciemniejszą głową.
Znajdź najlepszego specjalistę w twoim regionie, umów się na konsultację i pozbądź się problemu raz na zawsze
Jak już było wspomniane ten pospolity owad zamieszkuje głównie lasy iglaste. Pojawia się na składnicach drewna i w tartakach. Atakuje drewno nieokorowane, silnie przywiązuje się do miejsc i potrafi żerować w nich przez długie lata. Rozwija się między korą a drewnem.
Dorosłe osobniki pojawiają się od maja do lipca, spotkać je można najczęściej na świerku, sośnie i jodle, rzadziej na buku czy wierzbie. Preferują drewno martwe i suche i to tam najczęściej odbywają się gody. Po kopulacji samica składa jaja w spękaniach kory. Larwy opuszczają jajeczka i zaczynają drążyć płytkie, kręte chodniki tuż pod korą. Zagwoździk fioletowy żerowisko wypełnione jest brunatną mączką z trocinek drewna i kory.
Cykl rozwojowy trwa około roku, choć może się przedłużyć do 3 lat. Dzieje się tak w przypadku silnie przesuszonego drewna, które znajduje się zazwyczaj w budynkach. Młode chrząszcze opuszczają drewno tym samym korytarzem, który wygryzła larwa. Musi jedynie wygryźć płaski i owalny otwór wylotowy.
Owad ten wraz z surowcem może zostać zawleczony do budynku, jednak szkody przez niego dokonywane nie są aż tak duże. Atakuje najczęściej nieokorowane miejsca na łaceniu dachów oraz fragmenty więźb dachowych. Młode, które opuszczają żerowiska są silnie związane z miejscem, w którym przyszły na świat. Jeśli więc materiał żywicielski nadal będzie istniał chętnie zasiedlą go ponownie.
Inaczej sprawa wygląda na składowiskach drewna czy w tartakach – atakuje nieokorowane drewno, często też te przetarte. Masowa inwazja tego szkodnika może doprowadzić do sporych strat.
Aby uniknąć inwazji zagwoździka należy zadbać o odpowiednią higienę składowisk drewna, m.in. przestrzegać pory ścinek i wywozu drewna z lasu. Ponadto należy zapewnić odpowiednią kontrolę drewna: drewno sosnowe i świerkowe powinno być od razu korowane, jeśli zauważono pod korą szkodniki drewna.
Drewno porażone powinno być składowane oddzielnie i przecierane jak najszybciej – dzięki temu ogranicza się niszczenie głębszych warstw oraz eliminuje występowanie groźnych szkodników drewna. Zaliczany jest do grupy owadów uszkadzających okrągły, jak i przetarty surowiec w korze, dlatego zaleca się aby okrągłe drewno składować w zwartych stosach na legarach.
Należy również opryskać jednorazowo powierzchnię surowca odpowiednim preparatem w celu ochrony drewna. Taki oprysk najlepiej wykonać wtedy, gdy owady dopiero co zasiedlają drewno lub wtedy kiedy wgryzione są tuż pod korą.
Jeśli chodzi o zwalczanie owadów w budynku najlepiej zastosować fumigacja drewna.